The Land of Blue Sky

Vrinden,

De draad weer oppakkend, zijn we via Pingyao, een mooi authentiek Chinees stadje wat nog niet grootschalig is gerenoveerd en nog niet geheel ten prooi is gevallen aan het Chinees massatoerisme, en Datong wat o.a. bekend is vanwege het nabijgelegen Hanging Monastery en de Yungang Caves, naar Beijing gereisd.

In Beijing, een moderne stad van 14 miljoen inwoners, hebben we (vanzelfsprekend) De Verboden Stad en het Tiananmen Plein bezocht.

Vanuit Beijing zijn we vervolgens naar Ulaanbataar(UB), de hoofdstad van Mongolie, gevlogen.

Na de de val van de Berlijnse muur heeft Mongolie zonder bloedvergieten het Russische communistische juk van zich afgeschud en is redelijk succesvol getransformeerd in een parlementaire democratie.
De hoofdstad van 800.000 inwoners doet echter een beetje grimmig en zeer russisch aan: grauwe flatgebouwen, stoffige straten en alles in het, voor ons onleesbare, Cyrillisch schrift. In en om de stad heen staan er traditionele tenten, de zogenaamde 'gers'. De helft van alle Mongolen leeft in een dergelijke ger.

Bezienswaarigheden in UB zijn o.a. een mooi Boeddhistisch klooster en interessante musea. In het Museum of Natural History zijn prachtige skeletten van dinosaurussen te zien die in de Gobi woestijn zijn opgegraven.

In UB hebben we vervolgens voor 9 dagen een jeep plus driver gehuurd die ons naar en door de Gobi woestijn zal loodsen. Met een gehuurde kampeeruitrusting en een jeep vol proviand zijn we richting het zuiden vertrokken.

De Gobi woestijn strekt zich uit over het zuiden van Mongolie en het noorden van China en beslaat ongeveer een derde van Mongolie met een oppervlakte vergelijkbaar met dat van heel Frankrijk. Een gebied van extremen; in de zomer temeraturen boven de 40 graden celsius, in de winter soms 40 graden onder nul. In het voorjaar zandstormt het vaak. Dunbevolkt met nomaden die een paar keer per jaar hun gers en kuddes van schapen, paarden, koeien of kamelen verplaatsen naar groener gras.

De driver Gana en de jeep zijn in de woestijn beiden hun gewicht in goud waard. Gana fungeert als chauffeur, tolk, kok, gids, kortingskaart ('no,not tourists, my friends') en nieuwsbrenger voor de nomaden en de jeep krijgt het zwaar te verduren in de woestijn.
Door de woestijn lopen kris-kras jeepsporen die we volgen maar af en toe razen of hobbelen (afhankelijk van het terrein) we over woestijnsteppen, rotsachtige maanlandschappen en langs klassieke zandduinen.
Prachtige blauwe luchten (vandaar de titel). Kuddes gazelles en ook een grote grijze wolf (!) rennen voor de jeep langs, roofvogels in de lucht en in het zand de zongebleekte skeletten van dieren die de barre winter niet hebben overleefd.

We hebben een paar keer gekampeerd in de woestijn en zijn een paar nachten te gast geweest bij een nomadenfamilie omdat het te koud was of te hard waaide om te kamperen.
Gastvrijheid wordt in de Gobi woestijn overigens met hoofdletters geschreven. Dat je laat in de middag bij een ger stopt en vraagt of je daar kan slapen is geen enkel probleem; iedereen schikt wat in, je krijgt te eten (thee,(veel) wodka en pasta met gedroogd vlees). De meegebrachte kadootjes als zakken snoep voor de kids, chocoladekoekjes voor moeders, een fles wodka voor het familiehoofd en een vergoeding voor de nacht worden dankbaar in ontvangst genomen.
Vriendelijke en gastvrije mensen die een ongelovelijk hard bestaan hebben.

Op de terugweg hebben we Kharkorin bezocht. Kharkorin is de oude hoofstad van Mongolie van waaruit Chinggis Khaan en zijn nazaten met paard en boog de wereld veroverden en het grootste wereldrijk ooit stichtten. Tegenwoordig is alleen het (alweer) Boeddhistische klooster nog een bezoek waard.
Tot slot hebben we nog het Khustain National Park bezocht waar met behulp van Nederlandse overheidssteun de 'takhi' of beter bekend als het Przewalski paard voor uitsterven wordt behoed.

Morgen weer terug naar Beijing voor een wandeling over the Great Wall,

Be good and stay tuned,

Ba yar tai,

Boris & Ginette


PS
Monique: You will love Mongolia; overal paarden! Paard-mens ratio is 13:1!

Miranda: gefeliciteerd met je nieuwe baan! Ons uitgebreide prive-antwoord krijgen we steeds ongeopend terug. Nieuw mailadres?

Slotenmaker/Lot/Anja: in jullie kinderkamer staat inderdaad dezelfde giraffe. Het is namelijk een een-eiige drieling (correctie: vierling) en we wilden er niet eentje in het nest achterlaten...

Anja: geef jij Janne nog een verlate verjaardagskus van ons?

Bas: met je nieuwe vriendin heb je daar toch helemaal geen tijd voor?

Martijn: Martijnke, amai! Zotteke, t'is wel ontroerend en charmant dat U en Uw Belginnetje al in mei aan mijn anniversaire denken. Het wordt nochtans steeds vroeger in het jaar! Afgelopen jaar belde U al zingend in september voor mijn anniversaire die nochtans reeds decennialang op den 21-sten oktober gepland staat! Wellicht een kalenderke voor de juiste signalisatie?