Get the boat into the water & the Gamechanger

Amici,

Hieronder de start van ons het reisverslag van onze reis naar de Carribbean en wat er aan voorafging.

Get the boat into the water - Part 1

Na 3 jaar met veel plezier in de 'Black Marlin' - een Damarin zeilsloep van 21 ft- te hebben gevaren, werd het met twee rusteloze kinderen tijd voor een zeilboot met stahoogte, meer ruimte en vaste slaapplaatsen. Een speurtocht die mei 2012 begon, leidde ons langs talloze makelaars die hun boten graag aan ons wilden verkopen. Het was immers ook crisis in botenland.

Een boot kopen bleek niet zo eenvoudig te zijn. Belangrijkste beperking was (natuurlijk) het budget in combinatie met de eisen die we hadden geformuleerd. Zo diende de boot minimaal 35 ft zijn, solide gebouwd, bij voorkeur van een Zweedse of Nederlandse werf, voldoende diepgang, sloepgetuigd, goed onderhouden & uitgerust en zeewaardig te zijn. Zeewaardig want we speelden met de gedachte om in de toekomst voor langere tijd te gaan zeilen als we de tijd ervoor konden vinden. Dus de boot moest geschikt zijn voor het IJsselmeer maar ook voor de Atlantische Oceaan.

In januari 2013 hadden we een mooie Malo 106 op het oog en leek onze zoektocht ten einde. De verkoper en de makelaar zongen in koor dat de boot (natuurlijk!) in perfecte staat was en dat het een kwestie was van zeilen hijsen en gaan... Het keuringsrapport sprak andere taal: de boot lekte op 3 plaatsen, de mast was licht ingezakt en er moest eigenlijk een (kostbaar) nieuw teakdek op. Enfin, de koop werd snel ontbonden en er volgte weer vele autoritten naar Zeeland of Friesland om boten te bekijken...

De Gamechanger

April 2013: goed nieuws! Ginette is dan toch nog voor een derde keer zwanger geworden. Een lang en onzeker medisch traject van een kleine twee jaar is daarmee afgesloten. De zeer gewenste derde komt eraan!

De derde op komst werd door ons gelijk beschouwd als de Gamechanger: Is het huis nog groot genoeg? Krijgen we onze drukke voltijds banen met veel woon/werk verkeer en nacht- en weekenddiensten (Ginette) nog wel gecombineerd met drie kinderen? Hebben we nog wel genoeg tijd om van de kinderen te genieten? Zijn ze eigenlijk al niet teveel op de creche en BSO? Moeten we de zaken niet anders en beter aanvliegen. It seemed time to change our game...

Tijdens de zomervakantie op Bali werd er in hoog tempo beslissingen genomen: Boris zou ontslag nemen bij Heerema en in de toekomst een baan dichter bij huis zoeken, het zwangerschapsverlof van Ginette zou tegelijkertijd een soort sabbatical worden voor het hele gezin en we zouden onze zeilplannen niet langer uitstellen. Het plan was als volgt: bevallen op Curacao om zodoende gelijk van het verlof te kunnen genieten en van daaruit een paar maanden te gaan zeilen met onze zeilboot- die er nog niet was.

Get the boat into the water - Part 2

Het verlof naderde dus er moest met enige spoed een zeilboot gekocht worden. Nadat een Victoire 1200 net voor onze neus werd verkocht en een Etap 39s die kampte met (weer) een ingezakte mast viel de keus op de 'Nanami', een Najad 390, oerdegelijk Zweeds schip van 12 meter, 23 jaar oud en in redelijk goede staat van onderhoud. Dit schip voldeed aan al onze eisen! De koop werd snel gesloten, het schip werd dezelfde dag gekeurd en in hoog tempo vaarklaar gemaakt door Jachtwerf de Grevelingen in Scharendijke (Zeeland).

Vlak voor de leveringsdatum bleek echter dat de vereiste BTW verklaring niet aanwezig was, in tegenstelling tot de eerdere stellige mededeling van verkoper dat deze verklaring (natuurlijk!)
in zijn bezit was. Dat betekende minimaal een maand vertraging. Bij ons liep de irritatie hoog op, nu was de boot klaar maar konden we de boot niet naar Curacao laten transporteren omdat de vereiste BTW verklaring er niet was! Na veel overleg en binnenmonds gevloek werd echter ook dit probleem getackeld door middel van een tijdelijke BTW verklaring van de Nederlandse douane nadat we hadden toegezegd om in de nabije toekomst alsnog de BTW te zullen voldoen.

We hebben nog twee nachten in Zeeland op de boot overnacht om de boot een beetje leren kennen. Proefvaren en zeilen is er -anders dan een rondje op de motor over de Grevelingen- niet meer van gekomen. De ene keer waaide het te hard en de andere keer had Oger met zijn vingertje een raampje in de romp eruit gedrukt! (de kit had zijn beste tijd gehad) waardoor eerst, zekerheidshalve, alle raampjes opnieuw gekit moesten worden. Nadat we de boot hadden volgeladen met spullen en etenswaar (20 AH kratten, Ginette had wekenlang gehamsterd) was de boot klaar voor transport vanuit Antwerpen.

De tocht samen met Rob (mijn vader) en Hans Alting (ex-buurman van Rob) dwars door Zeeland en over de Westerschelde naar Antwerpen was memorabel. Na een tocht van 2 dagen op de motor met harde wind, kou en regen kwam de Kathedraal van Antwerpen in zicht. De derde dag moesten we nog 1,5 uur door de havens varen naar het vrachtschip 'MV Diamantgracht' die de Nanami naar Curacao zou brengen.

Na wat vertraging is de Nanami op 4 november met een havenkraan aan dek gezet van de Diamantgracht met bestemming Willemstad-Curacao!

To be continued - Stay tuned!

All the best,

Boris & Ginette (Bogi)
Maar ook namens Oger, Jolie & de Gamechanger (due mid December)