Je bekijkt de reis...
Bogi goes Caribbean
Reisverslag Otis, Opa & Oma en Averij,
3 februari 2014
|
Aantal keer bekeken
569
Aantal reacties
2
Willemstad,
Curaçao
a
A
Otis, Opa & Oma en Averij,
Vrienden,
De tijd vliegt voorbij. Vlak voor kerst Otis geboren en voor je weet is het weer een dikke maand later.
Otis maakt het uitstekend. Drie dagen na zijn geboorte mocht hij al mee naar het strand om wat te dutten onder een palmboom. Ook Ginette die na de bevalling al een paar dagen de boot niet was afgeweest was blij met Otis' eerste stranddag.
De ouders moesten wel weer even wennen aan de gebroken nachten (Ginette) de moeizaam op gang komende borstvoeding en bijbehorende frustratie (Ginette) en het ontbreken van de eerste kraamzorg (Boris) maar het lieve kleine mannetje maakte alles goed.
De feestdagen zijn rustig verlopen. In de tropenzon was er weinig kerstgevoel. Daarvoor moet het wellicht toch een beetje donker en koud zijn. Op oudejaarsnacht hadden we een fantastisch uitzicht op het vuurwerk boven Willemstad en de nabijgelegen wijk Jan Sofat. Ook op Curacao nemen ze het afsteken van vuurwerk serieus. Het ging maar door.
Verder hebben we nog een bezoek gebracht aan Marjan (goede vriendin van Anja en wijlen Joke), Martijn en hun dochter Fleur die toevalligerwijs net verhuist waren naar hun nieuwe huis op bijna loopafstand van de haven. Zij wonen en werken nu ca 4,5 jaar op Curacao en het was leuk om al hun verhalen te horen. In dit goede gezelschap en met bbq en koud bier werd het laat. Hun tegenbezoek was ook erg geslaagd. Eerst zeilen en toen in de kuip Nasi Nanami.
Ook hebben we een bezoek gebracht aan Jan, een oom van Ginette en zijn vrouw Rita die 30 jaar geleden van Suriname naar Curacao zijn verhuist. Jan is dertig jaar huisarts op Curacao geweest en Rita en hij hebben boeiende verhalen over Curacao en Suriname.
Op de eerste zondag van het jaar vindt het Fuikfeest plaats op Curacao om het begin van het nieuwe jaar te vieren. Het is een feest waarbij iedereen met zijn boot naar Fuikbaai vaart waar dit jaar DJ Afrojack op het water een concert gaf.
Het is een soort Koninginnedag: het begint gemoedelijk maar dan loopt het vaak vanwege overmatig drankgebruik uit de hand. Met onze pastgeborene hadden we er weinig te zoeken dus wij hadden een rustige stranddag.
Bij terugkomst waren de meeste feestgangers weer terug in de haven waar het feest werd voortgezet. Toen we bij de boot kwamen zagen we dat de Nanami was geramd. De preekstoel (railing op de boeg) was kapot. De buren uit Aruba hadden het zien gebeuren en wezen het motorjacht aan. Verhaal halen bij de (dronken) Arubaanse kapitein die (natuurlijk) ontkende dat hij ons had geramd. Daarop de havenmeester gebeld die zei dat hij alle betrokkenen kende en dat hij de volgende morgen met de kapitein zou praten...
De volgende ochtend: 6.30 de buren varen uit. Terug naar Aruba. Daar gingen de getuigen...
Om 8.00 gesprek met de nu sobere kapitein. Duizendmaal excuus. Sorry. Teveel golven (lees: drank). Zou schade betalen en hoopte dat schade zou meevallen. Door ons ingeschakelde expert begrootte USD 2000,--. Dat vond de kapitein teveel en zei dat hij een ander bedrijf zou laten langskomen om schade op te nemen en dat we daarna tot een vergelijk zouden komen. Prima. Havenmeester geinformeerd. Kustwacht niet nodig, komen er wel uit... Terug aan boord horen we half uur later motoren starten. De Arubaanse kapitein vaart vol gas de haven uit! De laffe tekkel slaat op de vlucht! Op drafje naar havenmeester die vloekt en via marifoon kapitein sommeert om terug te komen, anders wordt kustwacht ingeschakeld. Kapitein weigert. Kustwacht gebeld die weigert iets te doen. Boten lagen in haven, zaak voor politie. Politie gebeld, kan niets doen want hebben geen boot, is zaak voor Kustwacht. Enfin u raadt het al: van het kastje naar de muur en weer terug. Moedeloze havenmeester zegt dat hij bevriende havenmeester in Aruba zal contacten om zo druk op kapitein te zetten.
Wordt vervolgd.
Op 9 januari kwamen Opa Rob en Oma Elly langs voor kraambezoek en vakantie. Zoals de meesten van jullie waarschijnlijk al hebben gemerkt zat Opa Rob iedere dag op marinetraffic.com onze scheepsbewegingingen te analyseren en hij wilde dan ook niets liever dan om het allemaal eens live mee te maken. Op een rustige ochtend zijn we gaan zeilen. Rob vond het prachtig maar Elly voelde zich niet lekker. Zij kan beter uit de voeten als het water in de vorm van sneeuw op een helling ligt.
De tweede keer dat Rob meeging woei het stevig en buitengaats werden we zeker 45 minuten lang geescorteerd door een grote school dolfijnen. Schitterend! Zie video (zodra upload is gelukt).
Tijdens het verblijf van Rob en Elly zijn we samen naar het strand geweest, samen gegeten, preekstoel laten repareren (waarbij het schade bedrag 60% lager uitpake doordat we zelf alles hebben ge(de)monteerd) en kleine klussen aan boord gedaan. Rob heeft Oger en Jolie leren vissen want hun vader had nog steeds niets gevangen. De kindjes hadden weinig geduld maar Rob vond het prachtig ondanks dat de vangst (3 vissen) wat tegenviel. De twee weken dat zij er waren vlogen om.
De week daarop hebben we ons vertrek naar Bonaire voorbereid. Daarover meer in ons volgende verslag.
Stay tuned.
Nanami Crew
PS
@all: Dank voor jullie lieve en sympathieke reacties op ons vorige bericht.
Special thanks to family Utrecht, Groningen, Leidseveen en Nootdorp: dank voor de leuke kraamkado's!
De tijd vliegt voorbij. Vlak voor kerst Otis geboren en voor je weet is het weer een dikke maand later.
Otis maakt het uitstekend. Drie dagen na zijn geboorte mocht hij al mee naar het strand om wat te dutten onder een palmboom. Ook Ginette die na de bevalling al een paar dagen de boot niet was afgeweest was blij met Otis' eerste stranddag.
De ouders moesten wel weer even wennen aan de gebroken nachten (Ginette) de moeizaam op gang komende borstvoeding en bijbehorende frustratie (Ginette) en het ontbreken van de eerste kraamzorg (Boris) maar het lieve kleine mannetje maakte alles goed.
De feestdagen zijn rustig verlopen. In de tropenzon was er weinig kerstgevoel. Daarvoor moet het wellicht toch een beetje donker en koud zijn. Op oudejaarsnacht hadden we een fantastisch uitzicht op het vuurwerk boven Willemstad en de nabijgelegen wijk Jan Sofat. Ook op Curacao nemen ze het afsteken van vuurwerk serieus. Het ging maar door.
Verder hebben we nog een bezoek gebracht aan Marjan (goede vriendin van Anja en wijlen Joke), Martijn en hun dochter Fleur die toevalligerwijs net verhuist waren naar hun nieuwe huis op bijna loopafstand van de haven. Zij wonen en werken nu ca 4,5 jaar op Curacao en het was leuk om al hun verhalen te horen. In dit goede gezelschap en met bbq en koud bier werd het laat. Hun tegenbezoek was ook erg geslaagd. Eerst zeilen en toen in de kuip Nasi Nanami.
Ook hebben we een bezoek gebracht aan Jan, een oom van Ginette en zijn vrouw Rita die 30 jaar geleden van Suriname naar Curacao zijn verhuist. Jan is dertig jaar huisarts op Curacao geweest en Rita en hij hebben boeiende verhalen over Curacao en Suriname.
Op de eerste zondag van het jaar vindt het Fuikfeest plaats op Curacao om het begin van het nieuwe jaar te vieren. Het is een feest waarbij iedereen met zijn boot naar Fuikbaai vaart waar dit jaar DJ Afrojack op het water een concert gaf.
Het is een soort Koninginnedag: het begint gemoedelijk maar dan loopt het vaak vanwege overmatig drankgebruik uit de hand. Met onze pastgeborene hadden we er weinig te zoeken dus wij hadden een rustige stranddag.
Bij terugkomst waren de meeste feestgangers weer terug in de haven waar het feest werd voortgezet. Toen we bij de boot kwamen zagen we dat de Nanami was geramd. De preekstoel (railing op de boeg) was kapot. De buren uit Aruba hadden het zien gebeuren en wezen het motorjacht aan. Verhaal halen bij de (dronken) Arubaanse kapitein die (natuurlijk) ontkende dat hij ons had geramd. Daarop de havenmeester gebeld die zei dat hij alle betrokkenen kende en dat hij de volgende morgen met de kapitein zou praten...
De volgende ochtend: 6.30 de buren varen uit. Terug naar Aruba. Daar gingen de getuigen...
Om 8.00 gesprek met de nu sobere kapitein. Duizendmaal excuus. Sorry. Teveel golven (lees: drank). Zou schade betalen en hoopte dat schade zou meevallen. Door ons ingeschakelde expert begrootte USD 2000,--. Dat vond de kapitein teveel en zei dat hij een ander bedrijf zou laten langskomen om schade op te nemen en dat we daarna tot een vergelijk zouden komen. Prima. Havenmeester geinformeerd. Kustwacht niet nodig, komen er wel uit... Terug aan boord horen we half uur later motoren starten. De Arubaanse kapitein vaart vol gas de haven uit! De laffe tekkel slaat op de vlucht! Op drafje naar havenmeester die vloekt en via marifoon kapitein sommeert om terug te komen, anders wordt kustwacht ingeschakeld. Kapitein weigert. Kustwacht gebeld die weigert iets te doen. Boten lagen in haven, zaak voor politie. Politie gebeld, kan niets doen want hebben geen boot, is zaak voor Kustwacht. Enfin u raadt het al: van het kastje naar de muur en weer terug. Moedeloze havenmeester zegt dat hij bevriende havenmeester in Aruba zal contacten om zo druk op kapitein te zetten.
Wordt vervolgd.
Op 9 januari kwamen Opa Rob en Oma Elly langs voor kraambezoek en vakantie. Zoals de meesten van jullie waarschijnlijk al hebben gemerkt zat Opa Rob iedere dag op marinetraffic.com onze scheepsbewegingingen te analyseren en hij wilde dan ook niets liever dan om het allemaal eens live mee te maken. Op een rustige ochtend zijn we gaan zeilen. Rob vond het prachtig maar Elly voelde zich niet lekker. Zij kan beter uit de voeten als het water in de vorm van sneeuw op een helling ligt.
De tweede keer dat Rob meeging woei het stevig en buitengaats werden we zeker 45 minuten lang geescorteerd door een grote school dolfijnen. Schitterend! Zie video (zodra upload is gelukt).
Tijdens het verblijf van Rob en Elly zijn we samen naar het strand geweest, samen gegeten, preekstoel laten repareren (waarbij het schade bedrag 60% lager uitpake doordat we zelf alles hebben ge(de)monteerd) en kleine klussen aan boord gedaan. Rob heeft Oger en Jolie leren vissen want hun vader had nog steeds niets gevangen. De kindjes hadden weinig geduld maar Rob vond het prachtig ondanks dat de vangst (3 vissen) wat tegenviel. De twee weken dat zij er waren vlogen om.
De week daarop hebben we ons vertrek naar Bonaire voorbereid. Daarover meer in ons volgende verslag.
Stay tuned.
Nanami Crew
PS
@all: Dank voor jullie lieve en sympathieke reacties op ons vorige bericht.
Special thanks to family Utrecht, Groningen, Leidseveen en Nootdorp: dank voor de leuke kraamkado's!
Foto's bij verslag (16)
Reacties (2)
3 februari 2014 19:25 | Door: Opa Rob
In het algemeen kunnen we ons wel vinden in dit reisverslag . Echter er zijn een paar kleine zaakjes recht te zetten .
Voor kapitalen heeft de captain professioneel visgerei aangeschaft om zichzelf,Ginnetje en de kleine crew door forse visvangst in leven te kunnen houden
Nog duidelijker en noodzakelijk is dat geworden na de reparatie van de preekstoel én de aanschaf van een nieuw kookgas- systeem , Boris meende dat er wel campinggas op het eiland inwisselbaar zou zijn ;dus niet.
En dan specifiek benoemen dat ik vis- les geef aan Oger en Jolie! Zo gezegd drie lullige visjes was het resultaat . En dat na twee maanden oefenen door de captain !
Moet het van de de captain's vis- kunde komen dan is het gelukkig dat er , al genoemd , een Albert Heijn op het eiland aanwezig is .
Nu missen we toch de Nanami food specials ; de kleine crew en het hiervoor genoemde filmpje over de spelende dolfijnen. Dat wellicht in het volgende vlotte verslag
3 februari 2014 19:43 | Door: Opa Rob
Aanvullende reactie op de opmerking van de captain dat ik zorgvuldig de scheepsbewegingen van de Nanami volg en of analyseer op het AIS systeem .
Sinds het vertrek uit het "Spaanse water "op weg naar Bonaire , ik weet niet hoe het de overige volgers is vergaan , heb ik géén "bliepje"meer van de Nanami op het AIS systeem gezien . Volgens mij heeft de captain uit bezuiniging op stroomrekening het systeem niet aanstaan .